برخی از سایت های اینترنتی نام یکی دیگر از زنان قربانی تحولات پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران را منتشر کرده اند

براساس این گزارش ها، زنی به نام سعیده پور آقایی (آمایی) به دلیل دادن شعار الله اکبر از بام خانه این خانواده واقع در خیابان دولت تهران توسط نیروهای لباس شخصی بازداشت و پس از بیست روز، جنازه او در یکی از سردخانه های صنعتی جنوب تهران توسط مادرش شناساسی شد

در این گزارش ها آمده است که نهادهای امنیتی از تحویل جنازه به خانواده پورآقایی خودداری ورزیدند و در عوض، جنازه را به طور مخفیانه در قطعه 302 بهشت زهرا به خاک سپردند.

قطعه 302 بهشت زهرا همان بخش از گورستان عمومی تهران است که اخیرا اخباری از دفن مخفیانه تعدادی از کشته شدگان اعتراضات پس از انتخابات در آن انتشار یافته و به گفته مقامات بهشت زهرا، مخصوص دفن اجساد افراد بی نام و نشان است.

ظاهرا دلیل خودداری مقامات امنیتی از تحویل جنازه سعیده پورآقایی به خانواده و دفن مخفیانه او در قطعه 302 تلاش برای جلوگیری از آشکار شدن نشانه های تجاوز و قتل در بازداشتگاه بوده است.

همچنین، گفته شده است که ماموران دولتی به منظور محو آثار تجاوز به عنف، بخشی از بدن این زن جوان را با اسید سوزانده بودند.

براساس این گزارش ها، خانواده پورآقایی تحت فشار قرار گرفتند تا علت مرگ دخترشان را بیماری کلیوی اعلام دارند.

مراسم ختم سعیده آقایی روز شنبه این هفته در مسجد جامع قلهک پرگزار شد و برخی سایت های اینترنتی از حضور برخی از معترضان به نتیجه انتخابات از جمله میرحسین موسوی در این مراسم خبر داده اند.

سعیده پورآقایی فرزند عباس پورآقایی از مجروحان شیمیایی جنگ ایران و عراق بود که دو سال پیش درگذشت.

مقامات دولتی هنوز در مورد گزارش تجاوز و قتل این زن جوان به دست ماموران امنیتی اظهار نظری نکرده اند.

پیش از این گزارش های مربوط به بازداشت، تجاوز به عنف و قتل زن دیگری به نام ترانه موسوی به طور گسترده در برخی رسانه های داخلی و بین المللی انتشار یافت.

در این گزارش ها نیز آمده بود که ماموران به منظور از میان بردن آثار شکنجه و تجاوز، جسد این زن را سوزاندند و در بیابان های اطراف قزوین رها کردند.

در پی انتشار این گزارش ها، تلاش هایی از سوی مقامات دولتی برای تکذیب آن صورت گرفت و از جمله رادیو و تلویزیون دولتی جمهوری اسلامی به پخش مصاحبه ای با خانواده شخصی به نام ترانه موسوی مبادرت ورزید که در آن، مصاحبه شوندگان از زنده بودن خویشاوند خود خبر دادند.

در روزهای بعد، گزارش شد که افراد مصاحبه شونده نسبتی با مقتول نداشته اند.

اینجا