نماد فروهر

· نيمه بالايي اين موجود يک انسان است؛ پيرمردي به معناي پخته بودن، تجربه، کهن، راست قامت و پير معلم.

· جهت نگاه پيرمرد به سمت راست است (اگر به طور معمول بالا را «شمال» فرض کنيم، سمت راست «خاور» مي شود) جايي که خورشيد طلوع مي کند و منبع نور و روشنايي و دانش است؛ پشت به سوي تاريکي و ناداني.

· دست راستش را به معناي عبادت و دعا به سمت آسمان بلند کرده.

· در دست چپش حلقه عهد با اهورامزدا قرار دارد و نشان موظف بودن به پيمان با خداست. (در قديم زماني که دو نفر با هم پيماني مي بستند، اين حلقه را با دست چپ خود مي گرفتند؛ کاري که امروزه همه جهانيان در هنگام عقد ازدواج حلقه يي را بر انگشت دست چپ خود مي کنند).

· وجود دو بال به معناي پرواز به سوي آسمان و صعود به قله هاي مينوي است. بال به معناي نيروهاي مثبت است که اگر انسان از آنها بهره بگيرد مي تواند صعود کند.

· هر بال از سه رديف پر تشکيل شده که درجه بندي نکات مثبت است: هومت – هوخت – هورشت (پندار نيک – گفتار نيک – کردار نيک). با اين نکات مثبت است که انسان مي تواند به اوج برسد.

· حلقه ميان تنه به معناي کره خاکي (ايرانيان آن زمان به گرد بودن کره زمين واقف بودند) و گردش روزگار است؛ و همچنين يک دوره عمر انسان که مي بايست طي شود.

· دم اين پرنده نيز از سه رديف پَر تشکيل شده که درجه بندي نکات منفي است: دژمت – دژوخت – دژورشت (پندار بد – گفتار بد – کردار بد). انسان با نکات منفي به دنيا مي آيد، ولي يک انسان الگو مي بايست تمامي نيرو هاي منفي را مهار کرده و تحت کنترل خود بگيرد تا همانند يک دم پرنده براي پرواز از آنها استفاده کند (يک پرنده بدون دم نمي تواند پرواز کند!).

· دو نوار دو طرف نماد به معناي دو نيروي سپنتا مينو (مثبت) و انگره مينو (منفي) که همواره انسان با اين دو قطب به دنيا مي آيد و ميان اين دو قطب درگير است.